Powszechnie używane terminy

Planowanie zbiorcze odnosi się do procesu opracowywania, utrzymywania i analizy przybliżonego zakresu działalności firmy. Zwykle zawiera ukierunkowane prognozy sprzedaży, poziomy zapasów i poziomy produkcji. Planowanie zbiorcze określa zdolność produkcyjną, a następnie minimalizuje koszty, równoważąc je z taką zdolnością. Uważa się, że jest to działalność marketingowa wykonywana z wyprzedzeniem w celu określenia kosztów produkcji i zakupu innych niezbędnych materiałów w celu zminimalizowania kosztów działalności firmy.

‍

Plan zagregowany jest tworzony po ustaleniu popytu i bieżącej zdolności produkcyjnej firmy. Liczba jednostek, które można wyprodukować w ustalonym czasie, jest wyrażana jako pojemność. Z drugiej strony popyt wyraża się jako liczba wymaganych jednostek.

‍

Metody, które można zastosować do doprowadzenia obu do równowagi, są następujące:

1. Cennik: Gdy popyt na produkt jest mniejszy, cena zostanie zmniejszona, aby dopasować je do wydajności i odwrotnie, gdy popyt rośnie.
2. Reklama/promocja: Marketing produktu może mieć znaczący wpływ na jego popy
t
3. Zamówienie zwrotne: Opóźniając dostawę istniejących zamówień, popyt zostaje przeniesiony do okresu, w którym pojemność nie jest w pełni wykorzystana.
Twor
4. zenie nowego popytu: Tworzony jest komplementarny popyt, aby uzupełnić istniejący popyt - na przykład dodanie baru w restauracji.

Strategie planowania

1. zbiorczego Strategia

poziomu Strategia poziomu Celem jest opracowanie planu, który utrzymuje stały wskaźnik produkcji lub zatrudnienia. Firma w ramach tej strategii utrzymuje stałą siłę roboczą i produkcję, gdy popyt jest niski; zapewnia to firmie wyższe poziomy zapasów niż jest to wymagane. Jest to szczególnie pomocne, gdy rośnie popyt, ponieważ firma może utrzymać stały przepływ pracowników i produktywność oraz absorbować zwiększony popyt dzięki dodatkowym dostawom. Dzięki temu firma może funkcjonować sprawnie bez dodatkowych kosztów.

‍

2. Strategia Chase Strate

gia ta ma na celu dopasowanie popytu i zdolności produkcyjnych w zależności od okresu. Wymaga to dużej elastyczności ze strony firmy, ponieważ wiąże się ze znaczną ilością zatrudniania, zwalniania, zwiększania zapasów itp. strategia pościgu uwzględnia elementy produkcji, zmienne, a tym samym nie utrzymuje ich na ustalonym poziomie. Rozwija się zgodnie z potrzebami firmy i dzięki temu oszczędza koszty.